SAS Metodu’nu uygularken, gelişimsel çeşitliliğin uyaran çeşitliliği ile desteklenmesi gerektiğine inanıyorum. Bunu çocuğun duyusal reaktivitesi olarak değerlendiriyorum. Ses, koku, doku, ısı gibi farklı duyusal girdilerin, çocuğun bireysel farklılıkları gözetilerek verilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Bu çeşitlilik, yalnızca müdahaleyi zenginleştirmekle kalmıyor; aynı zamanda nörolojik yolakların gelişimini de destekliyor. Dolayısıyla, çocukların ihtiyaç duyduğu duyusal destekleri bütüncül bir şekilde planlamak, onların öğrenme süreçlerini daha verimli ve sürdürülebilir hâle getiriyor.